Η πέτρα

[ ποιήματα  ]

έχω μια πέτρα σφιχτά την κρατάω

την λέω ρουτίνα και από συνήθεια την κουβάλαω

τρύπες ανοίγω στα κεφάλια ανθρώπων σαν την πετάω

τρύπες και η φαντασία

τους στερεύει

μια πέτρα της λήθης στα χέρια μου έχω και

διαγράφω φίλους, συντρόφους, λύπες, φωτιές, μελωδίες και γλέντια

ρίχνω μια πέτρα σε μένα, και χάνομαι

μα μένω μόνος

με τις συνήθειες