Ο Thoreau εξετάζει την σχέση του ατόμου με την ευρύτερη κοινωνική δομή στην οποία ζει και που εν τέλει καταλήγει στο Κράτος. Το βασικό του ερώτημα ειναι ποιά στάση πρέπει να έχει το άτομο απέναντι σε έναν άδικο νόμο. Βλέπει τρεις εναλλακτικές σε αυτή, είτε να τον υπακούσει, είτε να προσπαθήσει να τον διορθώσει και να τον υπακούει καθόλη την διάρκεια της πορείας είτε τέλος να τον παραβεί χωρίς δεύτερη σκέψη.
Τείνει στην τρίτη στάση, θεωρώντας πιο σημαντική την ατομική αρετή συνείδηση και έννοια του δικαίου. Πιστεύει ότι όλα τα κράτη σαν δομές είναι πολλές φορές άδικα και έτσι καταλήγει ότι μάλλον είναι σε έναν ειρηνικό πόλεμο με το κράτος, τον οποίο τον περιγράφει ότι ναι μεν θα ζει μέσα στην κοινωνία και θα ωφελείται από εκείνη όποτε του δίνεται η δυνατότητα όμως θα αντιστέκεται σε νόμους ή αποφάσεις που θεωρεί άδικες.
Αυτό νομίζω είναι και μια διαφορά του Thoreau απέναντι σε θεωρητικούς. Προτάσσει την πράξη, την θέληση και την ανδρεία έναντι της απάθειας, της αδικίας και της “βολεμένης” πλειοψηφίας.
Είναι της άποψης ότι το Κράτος δεν μπορει να εξαφανισθεί. Ή τουλάχιστον δεν φαίνεται να προτείνει κάτι τέτοιο. Στην μάχη μεταξύ κράτους και ατόμου, φαίνεται να είναι ευχαριστημένος με ένα κράτος ελάχιστο σε παρεμβατικότητα που μπορεί να ανέχεται άτομα ανεξάρτητα.
Μου αρέσει που βάζει το άτομο και την επιβίωση του σε παράλληλη πορεία με την επιβιώση της δομής του κράτους. Σίγουρα όχι σε κατώτερη μοίρα. Σε σχέση με την βίαιη αντίσταση, δεν είναι ένθερμος υποστηρικτής ούτε πολέμιος. Θα έλεγα ότι το αφήνει σαν πιθανό ενδεχόμενο. Σίγουρα δεν την απορρίπτει.
Φράσεις που μου άρεσαν
μικρά ζύμη όλον το φύραμα ζυμοί, Προς Κορινθίους Α’
Ήρθα στον κόσμο αυτόν όχι για να τον μετατρέψω σε ένα καλό μέρος για να ζήσει κανείς, αλλά για να ζήσω εγώ σε αυτόν είτε καλός είναι είτε κακός.
Η μεταρρύθμιση έχει πολλές στήλες εφημερίδων να την υπηρετούν μα ούτε έναν άνδρα.
Σε ένα καθεστώς που φυλακίζει αδίκως, η θέση του δίκαιου ανθρώπου είναι επίσης στην φυλακή.
… δεν γνωρίζει πόσο η αλήθεια ειναι ισχυρότερη από το σφάλμα
Μια μειοψηφία ειναι ακατανίκητη όταν συσσωρεύεται όλη της η δύναμη.
Μιλώντας με όρους απόλυτους, όσο περισσότερα χρήματα τόσο λιγότερη αρετή …
Το καλύτερο που έχει να κάνει κάποιος πλούσιος είναι να προσπαθήσει να πραγματώσει τα σχέδια που είχε επεξεργαστεί όντας φτωχός.
Έτσι το Κράτος … δεν διαθέτει ανώτερη νοημοσύνη ή τιμιότητα αλλά ανώτερη σωματική δύναμη.