Γιατί το επιχειρησιακό μοντέλο της Beat και της Workable είναι αποτυχημένο. Και γιατί δεν πρέπει να ειναι ουτε παράδειγμα ουτε προς μίμηση σε κανέναν:
-
Κάνουν διαχείριση ανθρώπων χωρίς buffers. Έχουν μια λογική οτι οι εταιρίες δεν πρέπει να αποταμιεύουν πλούτο, πρέπει συνεχώς να παραγούν. Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι αυτο ειναι ανέφικτο. Κάποια στιγμή θα συμβούν απροσδόκητα γεγονότα. Και ειναι βέβαιο αυτό. Το να τρέχεις έναν οργανισμό με παραδοχές συνεχους ανάπτυξης, συνεχούς κερδοφορίας και μηδενικών ταμειακών αποθεμάτων ειναι ακραία ριψοκίνδυνο. Και ακραία ανώριμο.
-
Λειτουργούν για χρόνια με ξένα κεφάλαια, αλλάζοντας πλήρως τους κανόνες της ντόπιας αγοράς, καταφανώς εις βάρος τους. Επιπρόσθετα, ενώ δείχνουν μια έφεση στην προτασεολογία σχετικά με την ανάπτυξη της ντόπιας οικονομιας δεν φορολογούνται εδώ.
-
Δεν φαίνεται να έχουν καμία πρόβλεψη ασυνήθιστων γεγονότωv. Υπάρχει και το ανάποδο όμως. Ότι οποιαδήποτε δυσκολία την βαφτίζουν ασύμμετρη απειλή για να μην λογοδοτήσουν. Ακόμα και ο συγγραφέας του Black Swan, Nasim Taleb υποστήρίζει ότι αυτή η πανδημία δεν ειναι ένα Black Swan.
-
Οι CEO τους, αρέσκονται να φαίνονται ως leaders αλλα στην χασούρα βάζουν εργαζομένους σε απολύσεις. Αν θέλεις να λέγεσαι μπροστάρης οφείλεις να είσαι πρώτος και στα άσχημα. Επιπλέον, τον κόσμο που δούλεψε γι’ αυτους και απολυουν τον βγάζουν στην σέντρα σαν κακό εργαζόμενο.
Εν ολίγοις, θέλω να μάθουν τα παιδιά μου για ομάδες με διάρκεια χωρις πολλά λόγια και φανταιζύ ρεκλάμες. Ειναι δύσκολο αυτο που ζητάω;