Τεχνητή Νοημοσύνη και καλλιτεχνική δημιουργικότητα

Τους τελευταίους 18 μήνες ασχολήθηκα με ένα μεταπτυχιακό σχετικό με την φιλοσοφία και τις τέχνες. Ο φορέας ήταν το Ελληνικό Aνοιχτό Πανεπιστήμιο και όπως σε όλες τις διαδικασίες έτσι και σε αυτή, το ενδιαφέρον και η μάθηση εξαρτώνται άμεσα από την εμπλοκή του καθενός ή καθεμιάς. Συνολικά κρίνω με πολύ θετικό πρόσημο την όλη αλληλεπίδραση, τόσο στις θεματικές ενότητες που ήταν όλες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, όσο και στους περισσότερους καθηγητές που έδειξαν όρεξη και διάθεση να μεταδώσουν σε λίγο σχετικά χρονικό διάστημα ό,τι ήξεραν πάνω στην ενότητα που είχαν αναλάβει. Προσωπικά έμαθα πάρα πολλά γιατί τα θέματα ήταν μερικές φορές εντελώς νέα, όπως για παράδειγμα η θεματική ενότητα “Θέατρο και Φιλοσοφία” με τον εξαιρετικό καθηγητή κ. Πέτρου ή η ενότητα “Κινηματογράφος και Φιλοσοφία” με τον επίσης εξαιρετικό κ. Δασκαλάκη. Γέμισα μπαταρίες με λίγα λόγια, με καινούριες προβληματικές, μπόλικη βιβλιογραφία, καθώς και νέες απόψεις που ευελπιστώ να με βοηθήσουν να γίνω λίγο καλύτερος στο μέλλον.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και εποικοδομητική βρήκα την διαδικασία της Διπλωματικής, με τον πολύ βοηθητικό, συνεργάσιμο και βαθύ γνώστη κ. Καλδή. Το θέμα ήταν η σχέση της τεχνητής νοημοσύνης με την καλλιτεχνική δημιουργικότητα. Προφανώς εκτός ότι είναι επικαίρο, είναι, από την πλευρά της επιστήμης των υπολογιστών, προσφιλές σε μένα και πολύ κοντά στα ενδιαφέροντα μου.

Μιας και έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία, θεωρώ ότι μπορεί να φανεί σε κάποιους/ες ενδιαφέρουσα η εργασία, οπότε μη διστάσετε να την κατεβάσετε από εδώ.

Συνεχίζοντας τις εργασίες

Έχει περάσει αρκετός καιρός από το προηγούμενο άρθρο και η αλήθεια είναι ότι έχουν προχωρήσει αρκετά και οι εργασίες, όχι σε βαθμό που να είναι τελειωμένο το σπίτι. Καταρχάς, έχω πάρει την απόφαση να δουλέψουμε με ντόπια μαστόρια και συνεργεία, κάτι που δυσκόλευει τους χρόνους παράδοσης, λόγω σπάνης των συνεργείων στα χωριά, από την άλλη όμως είναι και μια πολύ καλή ευκαιρία να προσφέρεις κάτι στην τοπική κοινότητα και να έχεις μια πρώτη καλή επαφή με τον εκεί κόσμο.

Είχαμε μείνει στα καθαρίσματα λοιπόν, ε κύλησαν κάπως τα πράγματα από τότε και έχουμε κάνει τα παρακάτω.

Ξηλώσαμε το παλιό ξύλινο πάτωμα που χώριζε το κατώι με τον πρώτο όροφο και βάλαμε σιδερένιο. Ο λόγος που το κάναμε αυτό, ήταν γιατί θέλαμε στον πάνω όροφο να στρώσουμε μπετόν και να φτιάξουμε μπάνιο και κρίθηκε ότι θα βελτίωνε την στατικότητα ακόμα περισσότερο.

Νέος δίσκος Timetrap

Δεν θα περίμενα πριν από 20 περίπου χρόνια που ξεκινούσαμε με τον αδερφό μου να γρατζουνάμε μια κιθάρα και ήμασταν σε αναμμένα κάρβουνα να τελειώσει ο ένας για να παίξει ο άλλος - γιατί είχαμε μόνο μία κιθάρα, εντελώς πρόχειρη και πάμφθηνη, η οποία όμως ήταν και πολύ φιλόξενη για τα αδέξια χέρια μας - ότι αυτό το χόμπι, θα το κρατούσαμε για δύο δεκαετίες με όρεξη και διάθεση σχεδόν όπως και τον πρώτο καιρό, που έπαιρνα τηλέφωνο τον Φώτη όταν ήταν στην Αγγλία και τον έβαζα να ακούσει ένα ριφάκι που είχα βγάλει ή μου έστελνε email με τα στιχάκια που ταίριαζαν καλύτερα στο καινούριο τραγούδι και αργότερα που φτιάχναμε το στούντιο μαζί με Χάσμα και Βαλπουργία Νύχτα και λιώναμε στις πρόβες με τον Νίκο τότε στα τύμπανα και μετά με τον Βαγγέλη. Και λέω, δεν το περίμενα, παρόλ’ αυτά, τώρα που το σκέφτομαι πιο καθαρά, βλέπω ότι αν κάτι σίγουρα γεμίζει έναν άνθρωπο, του δίνει ενέργεια και δύναμη να συνεχίσει είναι η σχόλη που έλεγε και ο Αριστοτέλης, δηλαδή, η δραστηριότητα εκείνη που δεν αποσκοπεί σε τίποτα άλλο παρά στον ίδιο της τον εαυτό. Και πόσο πολύ μας έχουν λείψει αυτές οι σχόλες; Να κάνεις κάτι μόνο για την χαρά της ίδιας της ενέργειας, χωρίς αστερίσκους, likes στο youtube, viral στο tiktok, πωλήσεων στο bandcamp, ανταλλαγής με χρήματα.

Αυτός ο δίσκος είναι ένα τέτοιο προϊόν, και νιώθω μεγάλη χαρά καθώς και ανακούφιση που έφτασε να κυκλοφορεί σήμερα.

Συναυλία αλληλεγγύης

Συναυλία στο Ηράκλειο Κρήτης