Θα προσπαθήσω να καταγράψω τις σημαντικότερες ιδέες, παρατηρήσεις και ερωτήσεις που θέτει ο φυσικός David Deutsch στο βιβλίο του “The beginning of infinity”, χωρισμένες ανά κεφάλαιο. Εδώ αναλύεται το έκτο κεφάλαιο με τίτλο “The jump to universality”.
Βασικές ιδέες
Το να έχουν κάποιοι κανόνες universal reach, δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχουν μια λίστα όλων των πιθανών συμβάντων. Μπορούν να καλύψουν άγνωστες περιπτώσεις και εμμέσως οι κανόνες περιέχουν κωδικοποιημένη γνώση.
Ενδεχομένως μόνο μια φορά φτιάχτηκε αλφάβητο - όπως το γνωρίζουμε σήμερα, με φωνήεντα.
Όπως υπάρχουν επίπεδα στα αναδυόμενα φαινόμενα έτσι υπάρχουν και στο universality.
Μικρές βελτιώσεις σε παρωχημένα προβλήματα μπορούν να οδηγήσουν στο universality.
Πάντα το πρόγραμμα υποδεικνύει στον υπολογιστή τι να εκτελέσει.
Η γνώση είναι πληροφορία. Έχει επίσης την εξής ιδιότητα: όταν εισέρχεται και φυσικά ενσωματώνεται σε ένα περιβάλλον τείνει να παραμένει, να διατηρείται.
Όπως και με το αλφάβητο έτσι και με τους αριθμούς, ένα μικρό σύνολο από κανόνες κα σύμβολα είναι αρκετό.
Η καινοτομία είναι απρόβλεπτη.
Αυτό που μας έμαθε ο Διαφωτισμός είναι ότι η πρόοδος είναι επιθυμητή και εφικτή.
Ο Turing είχε περιγράψει τον σκεπτικισμό της Ada Lovelace σχετικά με τα όρια της υπολογιστικής με την φράση “Lady Lovelace’s objection”.
Οι σημερινοί υπερυπολογιστές, ο ENIAC και η μηχανή του Babbage μοιράζονται το ίδιο σύνολο υπολογιστικού εύρους και επιπλέον είναι ψηφιακά μέσα.
Η διαφορά μεταξύ ενός ψηφιακού και αναλογικού υπολογιστή είναι το error-correction.
Πληροφορία που δεν μπορεί να ανακτηθεί στην πραγματικότητα δεν είναι αποθηκευμένη.
Ερωτήσεις
Τι σημαίνει universality;
Υπάρχει κάτι σημαντικό και άξιο αναφοράς που δεν έχει επίπεδα;